Noorwegen: roadtrippend langs de fjorden

Ik was er in het voorjaar van 2010(, maar reed ook in 2007, 2008, 2009 en de zomer van 2010 kriskras door Noorwegen).



"Ik ben op vakantie met vijf mensen die ik eigenlijk niet echt ken en de komende anderhalve week zitten we volgens Google Maps sowieso 2135 kilometer bij elkaar in de auto, maar het wordt vast fijn." Dat schreef ik toen we net met onze mega auto (lees: ons kleine busje) uit Trondheim vertrokken. Ik was op Erasmus en als aansluiting op een weekendje surfen zouden we maar gelijk de hele Westkust afrijden. En terug. En ja, dat is wel een stukje (lees: stuk).

Familie Schaap had geen zin om van de weg te gaan...

Hoewel Noorwegen een land is met gewoon normaal geasfalteerde wegen - in elk geval de genummerde, die overigens tot in het uiterste noorden lopen - is het rijden niet helemaal zoals bij ons. Ten eerste mag je nooit harder dan 100km/u, is de snelweg - behalve de ringweg van Oslo - een tweebaansweg, zijn er bergen en tunnels en fjorden. De fjorden steek je over met een veerboot, waar je auto gewoon op meekan. Een obstakel dat vaak iets lastiger te overwinnen is, zijn dieren op de weg. Rendieren, geiten, schapen... Ik heb ze allemaal gehad. En wat je dan doet? Vooral niet doorrijden! Vaak schrikken ze en gaan ze vanzelf weg als ze je zien, maar mochten ze rustig blijven staan kun je het beste uit je auto stappen, ze - van een veilige afstand! - proberen van de weg te krijgen en vooral: rustig blijven. Gas af en zelf even picknicken is ook een optie, natuurlijk.

Altijd blijven lachen

Natuurlijk is geen weg en geen reis hetzelfde, maar toch heb ik een aantal algemene tips:

• Doe je (dim)licht aan. Dat is verplicht in Noorwegen (en in Denemarken trouwens ook).
• Er zijn verschillende tolwegen in Noorwegen, en de kans is klein dat je - wanneer je langere afstanden rijdt - geen cent hoeft te betalen. Omdat een groot deel van die tolpoorten onbemand is, is het slim vantevoren een AutoPASS aan te schaffen: een "ding" dat je aan je autoruit monteert, waaraan je credit card is gekoppeld. Met zo'n ding kun je namelijk gewoon door de tolpoorten rijden en wordt alles automatisch geregeld.
• Vanaf het moment dat je je bedenkt dat je misschien maar eens een keer moet tanken, tank bij het eerste tankstation dat je tegenkomt. Denk in elk geval nooit bij twijfel "oké, ik red het wel tot het volgende", want er komt niet altijd even snel een volgende... Vooral niet als je van de hoofdwegen afwijkt, enzo.
• En daarom ook: zorg dat je wat eten en drinken in de auto hebt. Koop het van tevoren in de supermarkt, bij de 7 Eleven of Narvesen, of bij een eerste tankstation dat je tegenkomt. Ik ga meestal voor een zak polarbrød (dat smaakt namelijk zelfs lekker zonder iets erop!) en/of knekkebrød met "spuitbare jam", Go'Morgen yoghurt (incl. muesli en lepeltje!), Tine iskaffe - ijskoffie en natuurlijk Kvikk Lunsj (letterlijk: snelle lunch), Noorse KitKat.
• Hoewel er pauzeerplekken langs de weg zijn is het ook handig om te onthouden dat je - in elk geval in het fjordengebied - regelmatig eens een veerboot (ferje) zal moeten nemen. Dit zijn geen veerbootjes zoals wij ze in Nederland kennen, maar echt joekels waar je met gemak een uur (of langer) op kan moeten zitten. Elke veerboot heeft wc's en een restaurant en/of soort tankstation-achtig winkeltje waar je eten kunt halen. En omdat je regelmatig op een veerboot moet wachten is het soms wel eens slim gewoon direct door te rijden, ipv 5 kilometer ervoor te pauzeren en vervolgens een uur staan te wachten omdat hij net vertrokken is.
• Vertrek op tijd, simpelweg omdat je nooit zeker weet hoelang het gaat duren, hoelang de veerboten varen en of je misschien voor een groep dieren moet wachten. (Tegelijkertijd: in Noorwegen mag je overal wildkamperen, dus mocht je een tent bij je hebben is er nooit een probleem.)
• En tot slot: blijf altijd lachen. Noren zijn misschien niet de meest open mensen die er zijn, maar ze zijn allemaal vriendelijk en behulpzaam - zo lang jij dat ook bent, tenminste.

Van Trondheim naar Stavanger, en terug

Dit was onze route, de afstanden die we per dag aflegden en de tijd die we er ongeveer over hebben gedaan.


A: Trondheim, B: Hoddevik, C: Bergen, D: Borestranda / Klepp, E: Stavanger, F: Ålesund, G: Atlanterhavsveien, A: Trondheim.

  Dag 1: Trondheim - Hoddevik
  → 534 km, 10 uur.

  Dag 2, 3, 4: Hoddevik.

  Dag 5: Hoddevik - Bergen
  → 363 km, 7 uur.

  Dag 6: Bergen - Klepp(, om de hoek bij mijn oude school)
  → 234 km, 6 uur.

  Dag 7: Stavanger.

  Dag 8: Klepp - Bergen
  → 234 km, 6 uur.

  Dag 9: Bergen - Ålesund
  → 421 km, 8 uur.

  Dag 10: Ålesund - Trondheim, via Atlanterhavsveien
  → 345 km, 8 uur.

De periode waarover ik het heb is trouwens eind maart, begin april. Dat wil zeggen dat er niet veel sneeuw meer was en de wegen sneeuwvrij waren, alle tunnels geopend en ook de wegen die 's winters vaak afgesloten zijn gewoon open. Aan de andere kant was het nog geen hoogseizoen en vaarden de veerboten dus niet zo vaak als tijdens de zomermaanden.

Omdat wij allemaal (Europese) uitwisselingsstudenten waren en geen eigen auto hadden, huurden we die bij Sixt. Ik weet niet meer precies hoe duur het was, maar ik weet dat het de goedkoopste optie was die we vonden(, met studentenkorting ook!). Inclusief tolkosten - Sixt heeft in alle auto's een ingebouwde AutoPASS - kwamen we uiteindelijk op ongeveer €150 p.p. uit. Voor zes personen, tien dagen, een busje, alle keren tanken en ruim 2000 kilometer, dus. (En ja, in 2010 dus!)

links: een doodgewone weg in Ålesund / rechts: de snelweg (!) tussen Hoddevik en Bergen

Atlanterhavsveien

Tot slot, nog één tip. Noorwegen is overal mooi, er is in elk gedeelte wel iets te zien en je roadtrip zal dan ook hoe dan ook slagen, maar eigenlijk is er toch één must. In Midden-Noorwegen, in het noordelijke deel van het fjordengebied en de provincie Møre og Romsdal vind je namelijk de weg die door the Guardian verkozen is tot de beste roadtrip ter wereld: Atlanterhavsveien ('the Atlantic Ocean Road', in het Engels).

Atlanterhavsveien is een acht kilometer lange weg, die bestaat uit net zoveel bruggen. Niet meer en niet minder, maar geloof me, HET IS ER ZO BELACHELIJK MOOI. Ik kan niet omschrijven hoe mooi dan, of waarom precies, maar rijd hem maar gewoon. En mocht het je overtuigen: mijn reisgenoten en ik reden hem drie keer en hielden ongeveer elke kilometer pauze, gewoon omdat we nog nooit zoiets prachtigs hadden gezien. Want ja, het allermooiste in Noorwegen - de natuur - is hartstikke gratis.

Atlanterhavsveien

Wil je meer weten over rijden in Noorwegen? Kijk dan eens op VisitNorway.com (of stuur me een mailtje).