De zwaan, het rode touw en de politie

Net als iedereen denk ik graag terug aan mijn reizen, en kan ik met gemak - waar dan ook - opeens met een mega glimlach op mijn gezicht zitten omdat ik aan het een of ander dacht. Nu zijn het echter niet de must-see's die mij achteraf het meeste plezier aan een reis bezorgen. Nee, ik ben fan van details. Van dingen die niet standaard inbegrepen zitten bij de reis - of in elk geval niet voor iedere toerist hetzelfde zullen betekenen. Dus, hier weer kort drie fijne, grappige en/of leuke herinneringen.

De zwaan

Denemarken, augustus 1997

Tijdens mijn eerste échte vakantie in het buitenland - Duitsland en België tel ik, als grensmeisje dat elke maand wel een keer "per ongeluk" in een van die landen kwam, niet mee - namen we vanuit onze camping in Rødby de trein naar Kopenhagen. Heel veel herinner ik me niet meer, maar ik weet nog wel dat ik naast een Japanse meneer zat die deze origamizwaan voor me maakte. Volgens mama praatte ik sindsdien tegen ongeveer alle onbekende meneren in de trein, maar een tweede zwaan scoorde ik niet.

Het rode touw

Osian (India), maart 2008

Naar India nam ik niet alleen mijn Canon, maar ook mijn kleurrijke Holga mee. Toen we in ons woestijnkamp zaten en kameel gingen rijden wilde ik hem graag meenemen, maar zonder touw werd dat een beetje lastig. "No problem!", zei de buschauffeur. Hij nam mijn camera mee, was een half uur spoorloos en kwam toen terug met mijn camera met daaraan een (veel te lang) rood touw. "I burned it together, so it will always be strong!" zei hij. En inderdaad: 5,5 jaar later gebruik ik nog steeds datzelfde, rode touw. (Schijnbaar was ik bij de Taj Mahal dus echt zo'n toerist die twee camera's om had hangen ;))

De politie

Noorwegen, maart 2010

De derde man in dit rijtje maakte mijn dag ook beter. In de paasvakantie van 2010 roadtripte ik met zes vrienden langs de Noorse Westkust - van Trondheim naar Stavanger en terug. We hadden een enorme auto gehuurd en hoewel dat allemaal wel in orde was (en Lukas gelukkig een rijbewijs had voor "grote voertuigen"), was het toch een beetje spannend toen we door de politie werden aangehouden voor controle. Terwijl zijn collega de papieren controleerde en in zijn eentje onze twintig* backpacks optilde, stond deze meneer gezellig bij ons te chillen. Super gezellig was het. *En nee, niet echt twintig backpacks, maar wel veel.

  ❊ Heb jij nog een leuke reisanekdote om te delen? ❊